การเดินทางมายุโรปในแต่ละครั้งก็สนุกสนาน และบ้าคลั่ง กันไปแบบไร้ที่ติ

โอลิมปิก ลำดับที่ 4 ในชีวิตที่เดินทางถึงสถานที่จริงของตัวผม ใช้เวลาการเดินทางเกือบ 1 วันเต็มแบบไม่น่าเป็นไปได้

แต่มันก็เป็นไปแล้ว

ตื่นตี 5 ครึ่ง เช้าวันอังคาร เพื่อจับเครื่องบินนั่ง แอร์ฟรานซ์ ครั้งแรก โดยเครื่องกำหนดออก 11.10 น. ก่อนจะดีเลย์ไป 2 รอบ รวมกันไป 2 ชั่วโมงก่าๆ

ทำให้กำหนดบินตรงจากไทย ที่ไม่แวะไหนระหว่างทางเริ่มสตาร์ท 13.30 น.ถึงเป้าหมาย 01.50 น. อยู่บนเครื่อง12 ชั่วโมง 20 นาที ก่อนถึงถิ่นรัวซี-อ็อง-ฟรองซ์ท่าอากาศยานรัวซี หรือ ท่าอากาศยานปารีส-ชาร์ลส์ เดอ โกล (Aéroport Paris-Charles-de-Gaulle)

ชาร์ลส์ เดอ โกล วีรบุรุษและประธานาธิบดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฝรั่งเศส คือคนที่นำพาฝรั่งเศสเข้าสู่สมัย สาธารณรัฐที่ 5 ใช้ระบอบประชาธิปไตยแบบรัฐสภาที่มีรัฐบาลที่แข็งแกร่ง และเปลี่ยนมาเป็นการเลือกตั้งทางตรงคือให้ประชาชนเลือกประธานาธิบดีได้ด้วยตัวเอง

สิ่งที่น่าสนใจก็คือหลังจากลงเครื่องบิน ผมใช้เวลาเพียงไม่ถึง 30 นาทีทั้งการตรวจคนเข้าเมือง, ทำบัตรไอดีการ์ดให้สมบูรณ์ และรับกระเป๋าซึ่งถือว่าเร็วมาก

เร็วจนเราหายเหนื่อย

เป็นประเพณีที่ดี แต่ละชาติเจ้าภาพต้องพร้อมเรื่องนี้ที่เคยผ่านมาโดนเรียกคุยนานเกินไปที่ ฮีทโธรว์ ลอนดอนปี 2012 แต่เข้าได้สะดวกสบายที่ รีโอ เดอ จาเนโร บราซิลปี 2016 แต่เข้าใจได้ในการต้องตรวจจมูกเช็คโรค เมื่อ 3 ปีก่อน ที่โตเกียว ญี่ปุ่น

ผมเดินเข้ามาจนใกล้ที่ตรวจคนเข้าเมืองถามว่ามี “โอลิมปิก เลน” หรือเปล่า เค้าบอกว่าให้เดินมาทางซ้ายได้เลย

เจ้าหน้าที่ตม.ยิ้มรับเมื่อเห็นไอดีการ์ดของผม ที่แนบกับพาสปอร์ต เค้าถามว่ามาฝรั่งเศสกี่ครั้งแล้วผมตอบว่าสองครั้งครับ ครั้งแรกคือยูโร 2016 เค้าบอกว่าขอให้คุณโชคดีและขอบคุณที่มาร่วมพิธีการในครั้งนี้เรายินดีต้อนรับ

จากนั้น เจ้าหน้าที่อำนวยความสะดวก ให้เราเคลือบบัตรผู้สื่อข่าว เพื่อนำมาใช้เป็นใบเบิกทางในการทำงาน ซึ่งเป็นไปได้ที่แม้พนักงานจะน้อย (ส่วนใหญ่โอลิมปิกเป็น
อาสาสมัคร)

แต่น่าจะ “จังหวะดี” มาเสริม ที่ไม่มีใครลงเครื่องมา“มืดแบบเรา” ก็คือเกือบๆ 3 ทุ่มที่นี่

ทำบัตรเรียบร้อย ช่วงไปรับกระเป๋าก็มีเจ้าหน้าที่มาช่วยแนะนำการเดินทาง แล้วเจ้าหน้าที่ก็พาไปเรียกแท็กซี่เข้าที่พักในกรุงปารีส ราคา 90 ยูโร

อากาศตีเด้งมา 15 องศาเย็นวาบวูบใช้ได้

เบ็ดเสร็จถึงที่พักอาบน้ำท่า ออกไปเช็คซูเปอร์มาร์เก็ตใกล้ๆ ที่ระบุไว้ว่า “ปิด 5 ทุ่มครึ่ง” หรือเวลาไทยคือ ตี 4 ครึ่ง ก็เข้าไม่ได้แม้จะเหลือเวลา 15 นาที แต่กฎของร้านระบุว่า คุณไม่มีทางซื้อของทัน!!!!!

ก้มหน้ากลับมาหาของกินในกระเป๋าที่เรามี.........

นาฬิการะบุ “ตี 5” วันพุธบ้านเราพอดี นอนได้!!!!55555

ทรหดแบบนี้แหละโอลิมปิกเกมส์!!!!

โชคยังดี....ห้องพี่มีแอร์ (นะ) ฮ่า

บี แหลมสิงห์