3 สิ่งสำหรับการตะลุยทำข่าวโอลิมปิกเกมส์ เป้าประเด็นสำคัญของผมที่ตั้งธงว่า “ห้ามพลาด” 

1.ตามติดนักกีฬาจากประเทศของคุณ

2.พาตัวเองไปยัง โอลิมปิก สเตเดี้ยม

3.วิ่ง 100 เมตร

“พลาดกันไม่ได้” คงไม่พ้นการเดินทางไป “โอลิมปิก สเตเดี้ยม” เพื่อได้เห็นกับตาว่า “ใคร” จะเป็นมนุษย์ที่เร็วที่สุดในโลก

ซึ่งครั้งนี้ไม่เหมือนกับ 3 ครั้งก่อนที่ผมได้ร่วมชม เพราะมี “บิว” ภูริพล บุญสอน หนุ่มน้อยในวัย 18 ปีร่วมแข่งขัน

72 คน บิว สามารถเป็นอันดับที่ 25 และเข้าถึงรอบ “ยอดมนุษย์” ระดับ “ฟงหวิน ขี่พายุทะลุฟ้า” ทุกคน และจบด้วยการเป็นอันดับที่ 21 ของโลก

บิว อาจจะจบด้วยตัวเลขไม่ทำลายสถิติ วิ่งได้ 10.14 วินาที น้อยกว่าวันคัดเลือก 0.01 วินาที แต่อย่าลืมว่า การลงไปวิ่งในสนามจริงแบบนั้นมันยากมากๆ ในการควบคุมตัวเอง และการอยู่ช่องวิ่งแรกนี่บวกเข้าไปอีกหนึ่ง 

แถมการวิ่งข้างๆ ดาราดังระดับโลก ยิ่งทวีคูณความตื่นเต้นเข้าไปอีก

แล้วทุกอย่างก็เป็นจริง เมื่อ บิว บอกว่า ผมตื่นเต้นกับคนในสนาม ตื่นเต้นกับการได้วิ่งกับนักกีฬาระดับโลก และการวิ่งในช่องวิ่งหรือลู่วิ่งแรกนั้นยากมาก เพราะมันเหมือนจะตกขอบ

แต่สิ่ง บิว ได้รับและหาซื้อที่ไหนไม่ได้นั่นคือ ประสบการณ์ทุกอย่างรอบข้างตัวเรา

ขณะที่การแข่งขันนั้น ก็เป็นที่สุดอย่างที่ไม่เคยเห็นมาในยุคของเราท่าน เพราะนี่คือนัดชิงที่สูสีที่สุดในรอบ 40 ปี

“ไอ้โงกุน” โนอาห์ ไลล์ส นักวิ่งสหรัฐคว้าเหรียญทองมาครองได้สำเร็จ และแสบจริงๆ เมื่อตัดสินใจกระโดดขู่คู่แข่งสำคัญ อย่าง คีชาน ธอมป์สัน ในช่วงประกาศไลน์อัพนักกีฬา

ฝรั่งเศส อาจจะไม่ทำเหมือนกับ ญี่ปุ่น ที่ยิงแมปปิ้ง (Maping) ลงไปในแทร็ค เหมือนกับเป็นจอยักษ์ให้เห็นภาพนักกีฬาที่แข่ง แต่หนนี้
เล่นแสงสีเสียงบนอัฒจันทร์ เรียกเสียงเฮจากคนเรือนแสนในสต๊าด เดอ ฟรองซ์ อย่างมาก

ลงท้ายเราได้เห็นกันว่า นี่คือครั้งแรกในโลกที่มนุษย์ 8 คนวิ่งต่ำกว่า 10 วินาทีทุกคน โดยไม่มีลมช่วย ซึ่งวี่แววมาตั้งแต่รอบคัดเลือกแล้ว เพราะคนที่เข้ารอบมาทั้ง 8 คน วิ่งคัดเลือกได้ “ต่ำสิบวินาที” ทุกคน

ไม่แปลกที่จะบอกได้ว่า การแข่งขันโอลิมปิก 100 เมตร
รอบชิงชนะเลิศครั้งนี้ คือ ICONIC 

ช่วงออกสตาร์ท ไลล์ส มีปฏิกิริยา
ตอบสนองช้าที่สุด คือ 0.178 และผ่านฮาล์ฟเวย์ หรือ 50 เมตร ยังอยู่อันดับที่ 7 ไม่ได้ขึ้นนำเลยจนถึงช่วงสุดท้าย ก่อนจะชนะด้วยเวลา 5/1,000 วินาที!

ไม่เคยมีที่ว่านักกีฬาถึง 7 คนต้องตัดสินด้วยภาพถ่าย ก่อนจะจบด้วยตัวเลขมหัศจรรย์อย่างที่่ว่า 

9.79 (.784) โนอาห์ ไลล์ส  เป็นสถิติที่ดีที่สุดของเขา

9.79 (.789) คิชาน ธอมป์สัน

9.81 เฟร็ด เคอร์ลีย์

9.82 อาคานี่ ซิมไบนี่(สถิติประเทศ)

9.85 มาร์แซล ยาค็อบส์

9.86 เล็ตซิเล่ เตโบโก้(สถิติประเทศ)

9.88 เคนนี่ เบดนาเร็ค

9.91 โอบลิเก้ เซวิลล์

ไลล์ส จึงกลายเป็นคนอเมริกันคนแรกที่คว้าเหรียญทองโอลิมปิก รอบ 20 ปี นับตั้งแต่ จัสติน แกตลิน ทำได้ที่กรีซ ปี 2004

การชิงเจ้าความเร็วสุดพีค ในวงนอกมีอีกสองเรื่องที่น่าสนใจใน “ความเร็ว” ของ “ฝ่ายจัดการแข่งขัน”

1.ทำไมช่วงจะแข่งถึงได้ช้าไปเกือบๆ นาที นั่นก็เพราะมีคนพยายามวิ่งลงไปในสนาม แต่โดนเจ้าหน้าที่รวบได้ทันท่วงที

2.คือระบบการระบายคนเกือบแสนชีวิต ให้ออกจากสนามอย่างรวดเร็วไม่น่าเชื่อ

ผมทำข่าวโอลิมปิก สมัยที่ 4 และทุกครั้งผมพาตัวเองไป 100 เมตร ทุกครา ใช้เวลาแต่ละทีแตกต่างกัน โดยนับเวลาเดินทางจาก
จุดสตาร์ทคือที่พักและยันเวลาถึงที่พักเมื่อจบการแข่งขัน

“ลอนดอนเกมส์” ใช้เวลารวม “9 ชั่วโมง 45 นาที 9.63 วินาที”
ที่โอลิมปิก สเตเดี้ยม

“รีโอเกมส์” ใช้เวลารวม “10 ชั่วโมง 33 นาที 9.81 วินาที”
ที่เอสตาดิโอ โอลิมปิโก นิลตัน ซานโต๊ส 

“โตเกียวเกมส์” ใช้เวลารวม 4 ชั่วโมง 58 นาที 9.80 วินาที
ที่แจแปน โอลิมปิก สเตเดี้ยม

หนนี้ที่ “ปารีสเกมส์” ใช้เวลารวม 5 ชั่วโมง 38 นาที 9.79 (.784) วินาที ที่สต๊าด เดอ ฟรองซ์

ฝรั่งเศส จัดเรียบให้คนออกจากสนามแล้วเดินไปตามเส้นทางได้ดีมาก ผมออกจากสนามแล้วเดินเท้าเกือบ 2 กิโลเมตรไปยังรถไฟ แล้วดิ่งกลับที่พัก ใช้เวลาตรงนั้นเพียง 45 นาที

ความเร็วของเจ้าหน้าที่ไม่น้อยไปกว่าการวิ่งของ ไลล์ส เลย!!!!

ที่สำคัญสิ่งที่นักข่าวได้รับ ก็ไม่ได้ต่างอะไรจาก บิว เลย นั่นคือ
หาซื้อที่ไหนราคาใดก็ไม่ได้

นั่นคือ “ประสบการณ์”

บี แหลมสิงห์